=Woensdag, 7 februari 2018; vervolg= Er reed een speciale pendelbus vanuit het vliegveld naar de haven. Het is een dagelijkse dienst met meerdere vertrektijden. De lange tunnels vielen ons direct op. Wij praten in Nederland over onze ervaringen met tunnelbouw, maar het is niets vergeleken met de Noorse kennis. We stapten uit bij een hoog terminalgebouw. Daarachter lag ons schip. We meldden ons bij een balie waar we onze bagage konden inschepen. Tevens kregen we een soort creditkaart dat we aan boord kunnen gebruiken om betalingen te doen. Het werd ook gebruikt om je aan of af te melden bij het betreden of verlaten van het schip. We hadden nog enkele uren voor we aan boord mochten gaan en we gebruikten die tijd om het stadje BERGEN te bekijken. We zochten de oude houten huizen op. Een gezellige stad waar je nog kunt parkeren zonder betaalautomaat. Op een gegeven moment kwamen met lloeiende sirenes brandweerwagens het centrum binnenrijden. Het viel me al op dat bij een bouwplaats mensen rustig naar buiten liepen en bij elkaar gingen staan. Een man en een vrouw liepen wat zenuwachtig rondom het gebouw. Blijkbaar was er een brandalarm afgegaan. Gelukkig zagen we de brandweer na een half uur weggaan. Ondertussen liepen we rond en kwamen in mooie straten terecht. We moesten wel wennen aan ijs op de straten. Je gleed makkelijk uit. Op de aangegeven tijd mochten we aan boord van de NORDLYS gaan. Onze koffers stonden netjes naast de deur van onze hut nummer 544 op dek vijf. Een ideale plek aan boord vlak naast de traphal. Via de trap konden we naar dek 4 waar het restaurant en het winkeltje lagen, Via dek 7 konden we op het achterdek komen of naar het panoramadek aan de voorkant van het schip. In de traphal konden we ook naar buiten op dek 5 komen. Via dat dek kun je helemaal rondom het schip lopen en de reddingssloepen bereiken. Voor het avondeten in het restaurant was je in ploegen ingedeeld. Wij zaten in de ploeg twee die vanaf 20.00 uur kon gaan eten. De tafels waren gereserveerd en wij dineerden de komende twaalf dagen samen met Klaas en Truus. Een gouden stel, We hebben tijdens de reis heel wat afgelachen maar ook serieuze gesprekken gevoerd. Na het eten zijn we naar dek 7 gelopen. De afvaart zou pas tegen 22 uur zijn. De zon was al lang onder en we keken of we al NOORDERLICHT konden waarnemen. Niet natuurlijk, We moesten nog een week geduld hebben bleek achteraf. We genoten van het uitzicht op de stad BERGEN met allemaal lichtjes van huizen, straatverlichting en auto’s. Het was spannend om het vertrek af te wachten. Hoe zou dat gaan? Op de kade zie je activiteit maar het schip blijft rustig liggen. De scheepshoorn gaat drie keer af en nog steeds blijft zij stil liggen. Op een gegeven moment zie je dat de schroeven gaan draaien, maar nog steeds blijft het schip liggen, totdat je merkt dat het naastgelegen terminalgebouw beweegt. Langzaamaan en vrijwel geluidloos komt het schip in beweging. De stad wordt steeds breder en de huisjes kleiner, de havenlichten worden schaarser. Op een gegeven moment zie je ook de navigatieboeien minder worden en dan besef je dat je op een schip zit met alleen maar donkerte om je heen.