=Vrijdag, 30 mei 2014= En weer regende het tijdens het opstaan. Het was een druilerige regen, maar alles werd wel kletsnat. Onze reis zou naar DOBBIACO gaan. In het Duits heet deze plek TOBLACH . Tot ver in Italië is de dagelijkse taal Duits. De reis verliep zonder veel problemen. We wilden bovenlangs de BRENNERPAS gaan, maar we wisten niet of er een weg over de berg heen gaat. We reden de afslag trouwens voorbij. De borden geven de pasweg slecht aan, misschien wel om verkeer buiten deze route te houden. We wilden onze koffie halen, maar diverse parkeerplaatsen bleken deze koffie via een automaat aan te bieden of als bijverdienste door een benzinestation. Uiteindelijk besloten om het restaurant op de BRENNERPAS te nemen. De afslag naar dit restaurant verloopt onduidelijk. Je rijdt de parkeerplaats zo voorbij en komt dan op een benzinestation terecht. Via de tankplaats kom je dan weer op de snelweg uit. Het restaurant zelf was groot en luxe. De bediening bestond uit jonge dames in plaatselijke klederdracht en zeer diepe decolletés. Halverwege de route besloten we het eindstation te veranderen in ANTERDELVA of in het Duits ANTHOLZ . Aan de wolken te zien hadden we daar meer kans op een droog klimaat. In het dorp zelf zie je dat ze voornamelijk de Duitse versie hanteren. Een zeer vriendelijke receptioniste schreef ons in, waarbij bleek dat zij op de kop af dertig jaar jonger was dan Marja. Dat schept een band. Ze waarschuwde ons dat we zaterdagochtend voor de volgende twee dagen brood moeten kopen. Maandag de 2de juni is een nationale feestdag in Italië. De camping zag er luxe en goed verzorgd uit. De zon scheen volop en de temperatuur lag ruim 10 graden hoger dan onze vorige kampeerplaats. De hele middag hebben we buiten in de volle zon zitten lezen. We hadden een krant de FRANKFURTER ALGEMEINE gekocht om te zien hoe de EU verkiezingen waren verlopen. Marja had bij de receptie een kaart gehaald met daarop de wandelroutes in de omgeving aangegeven. We besloten morgen een deel van route 6 te gaan lopen. Volgens de informatie is dit een zware route. We lopen hem tot waar we het verantwoord vinden en gaan dan dezelfde route terug. We hebben laat in de middag een stukje in de omgeving verkend, zodat we morgen snel op de route zijn. Het was aardig koud aan het worden. Regelmatig kwamen er rukwinden vanuit de bergen naar beneden. We zitten op circa 1200 meter hoogte.