=Woensdag, 11 september 2013= Vandaag in de stromende regen opgestaan. Het was weer even oefenen met wat je in welke volgorde moet oppakken om te gaan douchen. Tijdens het inpakken stond er achter ons een jonge vrouw te rochelen door een rokershoest, terwijl ze om de paar minuten een nieuwe sigaret opstak. Ons reisdoel is het stadje WISMAR. Een onverwacht leuke plek om doorheen te wandelen. Je ziet mooie opgeknapte woonhuizen, naast nog niet gerenoveerde Oost-Duitse villa's. Op het marktplein zijn we een kopje koffie gaan drinken. Elke huis heeft een eigen hoofdkleur, gecombineerd met witte accenten. We liepen naar de historische haven, waar we een duplicaat van de Hoornse binnenhaven verwachtten met de bijbehorende gevels. WISMAR was namelijk een Hanzestad. Het bleek echter compleet anders De haven lag wel aan een oude stadspoort met iets wat leek op een stadsmuur. Opvallend waren echter de oude hoog oprijzende bakstenen pakhuizen en de zeeschepen aan de kade. In het stadje zie je veel blauw gele kleuren. Een overblijfsel uit de Zweedse overheersing van dit gebied? In het plaatsje HEILIGENDAMM kwamen we terecht op een strand met een aanliggende boulevard. Aan het park lagen een aantal grootse villa's, die heel wat zouden kunnen vertellen over wat zij allemaal gezien hebben. De grandeur straalt ervan af. Ze zijn echter grondig verwaarloosd, van sommige zijn de daken ingezakt. De villa's worden de een na de ander opgeknapt en het resultaat is verbluffend. Ik hoop dat ze deze gerenoveerde gebouwen een bestemming kunnen geven, zodat ze niet verloren gaan. De grandeur wordt aangevuld door een lange houten pier die de zee in loopt. Enkele tientallen meters uit de kust kun je door het heldere water heen de zeebodem zien. Er groeit of zwemt helemaal niets, het lijkt een zeewoestijn waar je geen levende dingen tegenkomt. Kijk je vanaf de pier richting land dan zie je een Kurhaus a la Scheveningen, maar dan met de uitstraling van de jaren twintig uit de vorige eeuw. Een ideaal decor voor een kostuumfilm. Tijdens onze autorit komen we diverse molens tegen, waarvan sommige een Nederlandse uitstraling hebben. Onze camping zochten we op het schiereiland ZINGST. Ondanks het late seizoen en de gestage regen bleek de camping helemaal vol te staan. Erg veel vijftig plussers in campers. In het noorden van Oostduitsland zie je relatief weinig jonge mensen. Het zal er stil worden over twintig jaar als de babyboomers te oud zijn om nog op stap te gaan. Kijken wat het weer morgen gaat doen. Blijft de regen weg, dan willen we hier twee nachten blijven en de dag besteden aan een fietstocht.