=Dinsdag, 20 september 2016= De zon scheen flauw toen we wakker werden. Tijdens het ontbijt kwamen er twee Engelse buren langs op de fiets in volledig fietstenue inclusief helm. Dat bracht ons op het idee om vandaag ook te gaan fietsen en wel naar REGENSBURG . Daar zaten we niet ver vandaan. De campingeigenaresse gaf aan dat een nacht extra geen probleem was. Toen we vertelden dat we naar REGENSBURG wilden fietsen ging ze allerlei kaarten voor ons opzoeken en ze gaf aan waar de fietspaden liepen. Toen ze zei dat het 18 kilometer was dacht ik even: “wil ik dit wel”. Maar uiteindelijk is 18 kilometer fietsen amper twee uur werk. Het fietsen ging zonder grote problemen. Op een paar kilometer na zijn alle paden autovrij. We besloten om in WATTING bij een Gaststätte Kaffee und Kuche te halen. Hier was het een vrijwel vlaaiachtige Apfelkuche met een cakeachtige ondergrond. Erg lekker en niet te machtig. Bij het pontje over de DONAU zagen we iets bijzonders. De pont hing met katrollen aan een hoog boven de rivier gespannen kabel. Deze kabel werd door masten aan beide zijden van de rivier op zo’n 10 meter hoogte gehouden. Als de pontbaas wilde oversteken dan had hij een overmaatse roeispaan in zijn hand waarmee hij zich van de wal af peddelde. Was hij eenmaal los dan gebruikte hij af en toe de roeispaan als roer. Blijkbaar werd de pont door de rivierstroming naar de overkant gedrukt, waarbij de boot dmv een loopkat verbonden bleef met de kabel over de rivier. Door de DONAU consequent te volgen kwamen we in de Altstad van REGENSBURG terecht. Een prachtig oude stad met middeleeuws smalle straatjes en onverwachte doorkijkjes. De Dom staat plotseling voor je als je uit een steegje komt. Opvallend waren de Venetië achtige gebouwen en straten. Er stonden ook veel Pizzeria’s, ijssalons en er praten redelijk veel voorbijgangers Italiaans. Thuis uitzoeken of dit toeval is. Veel winkels zijn kunstateliers of verkopen kunstachtige snuisterijen. Overal goed gevulde terrassen. Op de terugweg stopten we bij het pontje WATTING om er een appel te eten. Verderop stonden luidruchtige 60plussers bij hun fietsen te discussiëren. De nozems uit de jaren zestig? Uit het niets verscheen er een kano’er die de DONAU afzakte met bagage op zijn achtersteven. Hij riep dat hij onderweg was naar BOEDAPEST . Even later werd hij achterop gelopen door een groot binnenschip die hier blijkbaar al voldoende diepgang heeft.