=Donderdag, 22 september 2016= Vannacht zagen we voor het eerst in deze vakantie de MELKWEG . Weliswaar zeer flauw, maar toch zichtbaar. Terwijl we naar de sterren keken en achtereenvolgens ontdekten Cassiopea, Grote Beer, Noordpoolster, Kleine Beer, de Slang en Cepheus hoorden we achter ons geritsel in de struiken. We dachten dat het een kat was, omdat we die even daarvoor zagen lopen bij het toiletgebouw. Toen de schaduw ons passeerde op nauwelijks 50 centimeter afstand realiseerden we ons dat de door ons geziene kat niet zo klein was. Het was zo donker dat je buiten de 50 cm afstand niets meer zag. Met een zaklamp ben ik gaan zoeken waar het ritselgeluid vandaan kwam. Het bleek een grote egel te zijn. Bij het opstaan was de wereld klein. Donker en zeer mistig waardoor we Orion niet konden zien. Het leuke van deze camping is een bokje dat vrij mag rondlopen. Gelukkig was tijdens het ontbijt de mist opgetrokken en kwam er een sterk zonnetje naar voren. De fietstocht naar PASSAU verliep via fietspaden aan de oever van de DONAU . Het reed makkelijk weg. Wel moest je de aanwijsborden goed in de gaten houden en waar mogelijk de fietspaden aan de rechterkant van de autowegen kiezen. Indrukwekkend was het passeren van twee sluizen gecombineerd met een stuw en waterkrachtcentrales. Een complex dat je in Nederlad niet zult vinden. De Altstadt bestaat uit zeer smalle steegjes waar amper auto’s kunnen komen. Ook hier heb je het gevoel in Italiaanse straten te lopen. Erg veel kerken en kunstwinkels. We liepen naar het drierivieren kruispunt, daar komen de DONAU , de ILZ en de INN bij elkaar. Wat ons verbaasde is de hoogwaterstand in 2013. Toen stond een groot deel van de Altstadt onder water, zeker zo’n 3 tot 4 meter. We sloten de middag af met een boottochtje op de drie genoemde rivieren. Er lagen veel zeer luxe cruiseschepen op de DONAU met slaapkamers waar je vanuit je bed naar het voorbij glijdend landschap kunt kijken.
Het bokje voor de camping ingang stuw, sluis en waterkrachtcentrale straatje in PASSAU