=Woensdag, 27 september 2017= We staan op tijd op en willen het plaatsje CAP d’AGDE bekijken. Het heeft de reputatie van een glamourstad waar je gezien wilt worden. Wij merken er niets van. De straten ogen verlaten, je ziet erg veel senioren, de k o f f i e h u i z e n zijn rond 12 uur nog leeg. We proeven direct het kwaliteit verschil tussen de Spaanse café con leche en de Franse café latte. De leukste bezienswaardigheid is de cap zelf. Een hoog boven water uitstekende kaap met een wijds overzicht over land en zee. Onze route zouden we eindigen in de buurt van DIJON . Dat hebben we echter niet gehaald, omdat we redelijk vaak gestopt zijn en hebben genoten van koffie, gebak, fruitsalade en landschappen. Indrukwekkend was de afdaling vanuit het gebergte naar de stad MILAU , een bijna 15 kilometer lange afdaling waarvan sommige stukken een helling hebben van 6%. De wolken waren gedurende de gehele route een blikvanger. Het begon met een blauwe lucht, daarna enkele cirrus veren, steeds meer veren vanuit vermoedelijk een vliegtuig streep, lichte cumulus wolken en eindigde met een lucht vol wolken. Deze geleidelijke overgangen waren te bekijken over een traject van 200 kilometer en eindigde met een vrijwel geheel bewolkte hemel met een felle zon en vier bijzonnen gelijkmatig verdeeld over de windstreken.We hadden afgesproken dat we zouden doorrijden tot 19 uur en daar op zoek zouden gaan naar een camping. Dat deden we dan ook in het plaatsje CHATEL DE NEUVRE en daar bleek een camping op 500 meter afstand te liggen. Een kleine camping maar bijzonder knus. Er was een klein restaurant en de mevrouw die de bediening deed verzorgde ook de camping inschrijving. Een vijftal echtparen was er aan het eten in een kleine ruimte, waardoor er een gezellige sfeer ontstond van elkaar verhalen vertellende mensen. Wel allemaal senioren.