=Dinsdag, 29 augustus 2023= 79° 41’8.2”N 11°05’18.2”E Om 06:30 uur worden we door de boordradio gewekt, omdat er een ijsbeer is gespot. De ijsbeer lag stil, zodat we hem alleen herkende door zijn witte vacht die afsteekt tegen de achtergrond. Tijdens het ontbijt zien we walrussen. De bemanning maakt een landingsplaats gereed, De omgeving wordt verkend op de aanwezigheid van ijsberen. Er worden uitkijkposten uitgezet die het gebied voortdurend blijven scannen op ijsberen. Ze zijn voorzien van een geweer en seinkogels om beren te verjagen. Schieten doet men alleen in uiterste nood. Het neerschieten van een ijsbeer wordt door de autoriteiten zeer serieus onderzocht. 79°43’39.4”N 11°01’39.4”E De eerste zodiacs vertrekken met passagiers naar de landingsplaats in de buurt van SMEERENBURG op het eiland AMSTERDAMOYA . Wij zijn nog aan boord, omdat wij als laatste groep de oversteek gaan maken. We kijken door onze patrijspoort naar het op en neer gaan van de zodiacs. Plotseling zien we rookwolken vanaf de landingsplaats gevolgd door harde knallen. De zodiacs gaan op volle snelheid naar de landingsplaats en passagiers worden aan boord genomen. Ondertussen blijven we knallen en rookwolken waarnemen. Op de landingsplaats waren diverse mensen aan het kijken bij een walruskolonie die op het strand lag te slapen. Die gingen snel naar de aanstormende zodiacs. De uitgezette uitkijkposten hadden meer tijd nodig om op de landingsplaats te komen. Binnen een mum van tijd was de landingsplaats geheel leeg en ontruimd. Bij de nabespreking vernamen we dat er een ijsbeer op de landingsplaats af kwam. Hij was nog redelijk ver weg. De uitkijkposten hadden hem op tijd gespot, zodat niemand van ons in direct gevaar was. Laat in de middag werd gestart met een hikingtocht. We stapten in de zodiac met de zeemansgreep. Dat was ons gisteren geleerd en is een manier om elkaar te steunen bij het in/uitstappen, zonder elkaar pijn te doen. Het is indrukwekkend als je de eerste keer midden op zee overstapt van een groot passagiersschip op een kleine rubberboot. Vanaf de rubberboot kijk je recht omhoog langs de scheepshuid en krijg je een heel klein gevoel. De hiking startte op grote keien, waarbij we van de ene rotsblok op de andere moesten stappen, zonder met je voet tussen twee rotsblokken bekneld te raken. De tocht was vermoeiend en de drie rustpauzes waren welkom. Het uitzicht was indrukwekkend. Op het hoogste punt hadden we zicht op drie grote meren.