=Dinsdag, 4 juli= We vertrokken rond negen uur. Voordat we weggingen moesten we eerst nog afrekenen. Een kort gesprekje leidde ertoe dat we over het winterweer hadden. Hij liet ons foto’s zien met voorbeelden van wintertaferelen. Die stonden in een dik boek. Hij gaf ons het boek cadeau, waardoor we in de war raakten. Kun je zo’n mooi fotoboek als cadeau aannemen. Moet je er niet iets voor teruggeven, of beledig je hem juist als je dat voorstelt. We deden alsof we niet in de gaten hadden dat het een cadeau was, maar hij drukte het in onze handen met de opmerking: ”dit is een cadeau voor jullie”. Wat we nu kunnen doen is zijn naam en camping doorgeven op deze website. Zijn naam is Antonio Stefanini , de camping heet Camping Aprica . Een eenvoudige maar nette camping om als doorreis te gebruiken. Onze reis zou vandaag richting BODENSEE gaan. Onze eerste bergpas vandaag is de PASSO DEL BERNINA op 2309 meter hoogte. Een bergweg die ik niet graag met een caravan achter me aan zou willen berijden. De weg is niet alleen steil en slingerend, maar op sommige plekken ineens smal. De weg wordt druk bereden met zware 17 meter lange combinaties van trekkers met oplegger. Ook 18 meter lange streekbussen kom je tegen. Op de pas was het druk met wielrenners, wandelaars, motorrijders en auto’s. Het aanwezige restaurant was dan ook goed gevuld. We bestelden soep en kwamen tot de verrassende ontdekking dat Marja erwtensoep en ikzelf bruine bonen soep met rijst te eten kregen. Enkele kilometers verderop kwamen we bij de bergpas ALBULOPASS op 2315 meter hoogte. Deze was veel minder druk. Alleen een paar motorrijders uit Nederland bleken er rust te houden. Beide bergpassen werden gebruikt door wielrenners die zwoegend naar boven gingen en met doodsverachting zich naar beneden stortten. Er zaten professionele teams tussen, die begeleid werden door toerwagens. Doordat we in de spits aankwamen bij de oegangsweg naar het BODENMEER liepen we vertraging op. Vlak voordat de receptie in ALLENSBACH sloot kwamen we aan. De receptioniste vraagt aan een collega of er nog plek was op de camping. Die was er, al was het wel krap tussen twee campinggasten in. Vanaf onze plek hadden we zicht op de BODENSEE. Via verschillende signalen kregen we in beeld dat er in NEDERLAND iets bijzonders stond te gebeuren. Het weer zou in de nacht omslaan naar een zware storm. Wij gingen slapen in de wetenschap dat het vannacht gaat regenen. Dat zagen we op onze weerwebsite. In de nacht werden we echter wakker van een waterhoos. Het regenwater kwam naar binnen, waardoor we besloten om beneden in de camper de bui af te wachten. Na enige tijd verzwakte de regenhoos tot een regenbui.