=zondag, 01 juni 2025= Gisteravond hebben we buiten gesproken met de mevrouw van de camping onder het genot van een kopje koffie. We gingen in het halfduister naar bed. 's Nachts heeft het flink geonweerd zonder noemenswaardige regen. In de ochtend gedoucht in lekker warm water. Samen met de crew van de camping ontbeten. Een hartelijk afscheid genomen. Een vreemde gedachte dat je twee dagen met elkaar praat en na het afscheid nemen je deze mensen nooit meer ziet in de verdere tijd van leven. Het zou vandaag de zwaarste dag van onze tocht tot nu toe worden. Ruim 27 kilometer lopen met veel wielrenners op het fietspad vanwege het mooie weer op zondag. Regelmatig moesten wij uitwijken voor wielrenners of wandelaars. Op een gegeven moment kwam er een man ons tegemoet en wij besloten om links op het pad te blijven, zodat hij ons rechts kon passeren. Meestal wens je elkaar een goede reis, maar deze man zei vanaf verre: " Gaat u ook naar Rome! ". Even verbazing totdat wij dichterbij gekomen onze zoon Ramon herkenden. Hij wist dat wij van Austerlitz naar Amerongen zouden lopen en hij beredeneerde dat we dan over de Austerlitzeweg zouden gaan. Hij had het goed ingeschat. Op een terras in DOORN hebben we koffie, appelgebak met slagroom en icetea besteld. De reis ging verder door bossen, lanen met grote bomen, langs kapitale gebouwen. Hoogtepunten waren het kasteel van AMERONGEN en de pont bij ECK EN WIEL . Bij de " minicamping het WielseVeld " werden we begroet en geholpen bij het kiezen van een plek. Als begroeting kregen we een zak met twee eieren en twee appels. De tent stond net rechtop toen Talitha, Ties, Elin en Mirte aankwamen. Ze hadden een uitgebreide maaltijd klaargemaakt, omdat ze vonden dat onze voetreis teveel calorieën vraagt en wij dat met brood en appels niet konden aanvullen. Het was een onverwacht diner in de warme avondzon.