=maandag, 26 mei 2025= Een trieste dag die vrolijk begon. Om zes uur stonden we op en met lichte stress maakten we alles in orde om op reis te gaan. Mascha, Alessio en Nico stonden ons op te wachten bij de voordeur. Met een warm hart namen we voor zes weken afscheid van elkaar. We liepen naar het centrum van HOORN kochten er broodjes en appels voor onderweg. Ook wat papier geld gepind voor het geval dat er ergens met contant geld betaald moet worden. Alles verliep vlot en we kregen er plezier in. Totdat de telefoon ging en we slecht nieuws kregen dat insloeg als een bliksemschicht. De tranen stonden in onze ogen. Wat te doen? Onmiddellijk de reis afbreken en terug naar huis? We overlegden met onze kinderen. Na wat wikken en wegen besloten we door te lopen en eventueel in Amsterdam de trein naar huis te nemen. We volgden ons stramien van pauzes om de 5 kilometer. Het bericht bleef in onze gedachten leven en vele kilometers lang liepen we in stille gedachten verder. Op de IJsselmeerdijk vonden we een mooie rustplaats op een plek waar tientallen graniet keien lagen. Daarop kon je mooi zitten. Een mevrouw op de fiets vroeg aan ons waarom die keien daar lagen. "Het zal een kunstwerk zijn" zeiden wij. "Nee" zei de mevrouw. Het bleek een plek te zijn waar ringslangen woonden. Men probeert hun leefgebied te verbeteren. Ruim op tijd kwamen we aan bij de camping Zeevangshoeve , waar we heel vriendelijk werden ontvangen.