=vrijdag, 30 mei 2025= Rond 5 uur werd ik wakker, omdat aan de buitenzijde van het tentdoek iets zachts tegen mijn arm voorbij schoof. Het voelde niet bedreigend, misschien een zwerfhond of -kat. Om zes uur stonden wij op. Na de gebruikelijke ochtend handelingen ging ik op de grond zittend mijn dagboek bijwerken op mijn tablet. Marja kwam aanlopen en zag op 2 meter voor mij een konijn zitten. De wandeling liep door grote heidevelden, over rulle zandpaden, door bossen. De zon scheen zonder veel bewolking, waardoor wij last kregen van de warmte. Zoveel mogelijk bovenkleding uitdoen gaf verlichting. Komoot werkte redelijk goed. We moeten de navigatie via de telefoon voeren en de polswatch als extra beeldscherm behandelen. Zij is dom en kan geen handelingen bedenken. Het " kampeerterrein De Zeven Linden " is een grote camping. Jonge mensen bemannen de receptie en winkel. Zeer vriendelijk. Djamila en Chris waren op goed geluk een zoektocht naar ons aan het uitvoeren. Ze gingen alle campings in BAARN af en vroegen of er mensen met onze naam hadden gereserveerd. Overal geen respons natuurlijk. Ze besloten om niet verder te zoeken en weer te vertrekken. Wij hadden zin in een ijsje en liepen vanaf onze tent via een vol parkeerterrein naar de receptie. Juist op dat moment zagen zij ons in de verte aankomen en stopten zij de automotor. Een wel heel onverwachte ontmoeting. Na onze tent bekeken te hebben zijn we bij een Italiaans restaurant gaan eten. Vervolgens zijn we tot driemaal toe bij de kerk langs gegaan. De eerste keer was er niemand in de parochie, de tweede keer hoorden we gebeds geluiden. Die wilden we niet verstoren. De derde keer was de mis juist afgelopen en konden we bij de pastoor om een stempel in ons pelgrims paspoort vragen. Hij bleek zelf ook een bedevaart gelopen te hebben.